Een collectieve wanprestatie, dat is wat je de wedstrijd van de JO15-1 tegen de leeftijdsgenoten van vv Maarssen mag noemen. De ploeg was geen schim van het team wat we de afgelopen weken hebben zien spelen.
De dag begon nog wel zo mooi, lekker als team veld 1 sneeuwvrij maken onder een strakke blauwe lucht.
Alle ingrediƫnten waren aanwezig om een grote stap op de ranglijst te zetten.
Vanaf minuut 1 werd als snel zichtbaar dat er geen enkele bezieling in het spel van Geinoord was.
De lamlendigheid straalde er in de warming-up al vanaf, dat had al een signaal moeten zijn.
Vanaf de aftrap werden simpele ballen ingeleverd of maakten we verkeerde keuzes aan de bal.
Er was geen enkele beweging op ons middenveld en alle duels werden verloren.
Maarssen straalde uit dat het hier vandaag voor de overwinning ging.
De 0-1 viel nadat we al een keer gewaarschuwd waren. Wederom was er balverlies op het middenveld waarna onze achterste linie verkeerd stond. Hierdoor kon Maarssen alleen op Maarten af en die was uiteindelijk kansloos. Over en weer verwijten onderling echter houdt je zelf als team een spiegel voor. Samen moet je het doen!
Geinoord zette na de 0-1 wel aan tot echte kansen leidde het niet. Het team was compleet tandloos om echt van zich af te bijten.
De 0-2 was een goedkoopgegeven penalty. In de 16 werd de bal tegen de arm van Rudie aangeschoten en de scheids wees naar de stip. Je kan die arm er moeilijk vanaf hakken als er op nog geen meter afstand zo tegen je aan geschoten wordt. Onberispelijk werd dit cadeau uitgepakt door Maarssen, 0-2.
Er leek iets meer strijdlust in de ploeg te komen maar dat was wellicht optisch bedrog. Maarssen plooide terug en wachtte geduldig op onze fouten.
Dat iets meer inzet wel degelijk tot resultaat leidt was zichtbaar bij de 1-2. Het was Vinny die uiteindelijk na goed doorzetten de aansluitingstreffer kon maken. Even was er hoop....
In de rust een enorme donderspeech van Karim. Echter bij het verlaten van de kleedkamer was er wederom geen beleving dat ze dit nog wel even gingen rechtzetten.
In de tweede helft probeerde we het wel maar konden we eigenlijk geen enkele keer gevaarlijk worden.
Er was geen diepte, geen dreiging. Veel spelers hadden een totale offday.
Maarssen kan nog de 1-3 maken nadat we weer stonden te slapen bij een vrije bal en er 3 man ongehinderd vrij voor Maarten kwamen. De 1-3 was dan wederom een cadeau.
Zo zakte de JO15-1 volledig door het ijs. Een ondergrens die al bereikt leek te zijn.
Maarssen stapte dan ook verdiend als winnaar van het veld.
Nu is het zaak om aankomende woensdag te laten zien waartoe we is staat zijn als we op bezoek gaan bij UVV om een inhaalwedstrijd te spelen. Daar hebben we nog wat recht te zetten.
Zaak ook voor de leiding om de boel op scherp te zetten.
Soms heeft deze ploeg nog een helpende hand nodig.....